Хүүхэд бүр өөрийхөө заяач тэнгэртэйгээ хамт төрдөг бөгөөд мөнөөх тэнгэр хүүхдийг хазайхад нь түшиж халтирахад нь тулж хүн болгодог аж.
Гэтэл эрт цагт нэг баян айлын айхтар цэвэрч, цээрч хатан хүүхдийнхээ хөлийг шороонд, гарыг тосонд хүргэхгүй арчиж зүлгэн асарч халамжилдаг байжээ.
Идэж уух юмнаас нь илтэс үртэс ч газар унагахгүй цэвэр өсгөсөн тул нөгөө заяач нь өлсөж харангадаад өөр айлын нялхсын асгаж цутгасан будаа цагаанаас хүртчихээд ирэх хооронд хүүхэд нь эндчихсэн байсан юм гэнэ билээ.
Хүүхэд хоол ундаа асгаж цутгаж байж өөрөө идэж ууж сурдаг юм шүү дээ.
Ингэж асгаж цутгахдаа хамт төрсөн заяачийгаа хооллож байдаг гэнэ шүү.
ИЙМД ХООЛОО АСГАСАН ХҮҮХДИЙГ БИТГИЙ ЗАГНАЖ БАЙГААРАЙ .
БУЯН ҮЙЛДЭЖ БАЙГАА НЬ ТЭР ШҮҮ
ХҮҮХДИЙН ЗАЯА ТҮШИГ.
